Celzouten-therapie

Eén van de mensen die zich in de 19e eeuw intensief bezighield met mineralen in het menselijk lichaam was Wilhelm Heinrich Schlüssler. Uit zijn onderzoek zijn de Schlüssler celzouten ontstaan, waarbij de tekorten in de mineraalzouten ( celzouten) zoals die in het lichaam aanwezig zijn op celniveau kunnen worden aangevuld. Hij ontdekte dat de meeste ziekten op een tekort aan mineraalzouten terug te voeren zijn. En wel op een heel specifiek tekort: een tekort binnen de cel. Schlüssler kwam tot inzicht dat de gezondheid van de cel en daarmee de gezondheid van het lichaam ontstaat door het aanvullen van deze tekorten. De celzouten bevatten zodanige verdunde (verwreven) mineraalzouten dat ze direct door de cel opgenomen kunnen worden. Mineraalzouten die onverdund gegeven worden, kunnen voor het lichaam een belasting vormen, zoals bv. geconcentreerde calcium- magnesium- of ijzersupplementen. Als deze te lang ingenomen worden, kan dit mogelijk leiden tot ongewenste bijwerkingen, omdat het lichaam de stoffen niet goed kan verwerken en deze bv. in de vorm van nierstenen afzet. De celzouten kunnen door uiterst kleine openingen in de celwand heen.

Celzouten therapie werkt bij mensen en dieren bijna hetzelfde. Celzouten kunnen een positief effect hebben op de algemene conditie en weerstand van het paard en is naast reguliere medicatie te gebruiken . Celzouten zijn zeer waardevol  bij chronische klachten die niet levensbedreigend zijn maar wel de kwaliteit van leven beïnvloeden. Ze ondersteunen bij het functioneren en de opbouw of herstel van het lichaam. Er zijn 12 basis en 15 aanvullende celzouten. Welke celzout er bij je paard past is afhankelijk van de aard van de klacht en in welke Reckeweg-fase je paard zich bevind. Ook de hoeveelheid en duur van inname is afhankelijk van de aard van de aandoening.